Het managen van lange- en korte termijn risico’s

Robertson to limit them”. In dit rapport doen wij verslag van onderzoek dat, ondanks de gevoeligheid van de resultaten voor de veronderstellingen, beoogt dat pensioenbestuurders m.b.t. dit beleidsaspect beter onderbouwde besluiten kunnen nemen. Eerst kwantificeren we wat de lange termijn opportuniteitskosten zijn van beleggingsbeleid dat bij korte termijn optimalisatiecriteria optimaal is, en andersom (het premie- en indexatiebeleid wordt dus als gegeven beschouwd). Hierbij wordt niet alleen het plangewicht van beleggingscategorieën zoals aandelen, vastrentend en vastgoed geoptimaliseerd, maar ook de mate waarin het fonds zich beschermt tegen rente- en inflatierisico. Vervolgens wordt een model geïntroduceerd waarmee het optimale integrale beleggingsbeleid kan worden geïdentificeerd indien de relatieve gewichten van de korteen lange termijn criteria bekend (zouden) zijn. Dit model kan in de praktijk ook een ondersteunende rol spelen om deze relatieve gewichten juist vast te stellen.