Kunnen we inflatierisico’s in de uitkering beter beheersen in de nieuwe premieregelingen?

Inflatie kan de koopkracht van pensioenen eroderen. Het onderwerp is vanwege de oplopende inflatie zeer actueel maar speelt in de voorgestelde nieuwe wetgeving nauwelijks een rol. In een eerder Netspar project hebben de onderzoekers de meerwaarde onderzocht van het delen van inflatierisico binnen een fonds tussen actieven en inactieven, o.a. door te werken met reële beschermingsrendementen.

In dit vervolgproject adresseren we een aantal vragen die in het eerdere project niet aan bod zijn gekomen. We beginnen met een vergelijking tussen de koopkracht van de pensioenuitkomsten in solidaire premieovereenkomsten met reële sturing en de bestaande nFTK contracten. Daarbij kijken we ook naar scenariosets waarin meer inflatierisico optreedt dan in de gangbare sets die gekalibreerd zijn op de afgelopen 20 jaar waarin nauwelijks sprake was van inflatie. Deze analyse gebruiken we voor de vraag of invaren van aanspraken in de nieuwe pensioenregeling wel of niet leidt tot het beter kunnen managen van inflatierisico’s en meer koopkrachtbehoud voor deelnemers.

Vervolgens gaan we na wat de effecten op pensioeninkomens van actieven zijn van het overnemen van inflatierisico’s van gepensioneerden en hoe het antwoord op die vraag afhangt van de vraag in hoeverre het verdienvermogen van werkenden inflatiebestendig is.

In het tweede gedeelte willen we meer ingaan op het beleggingsbeleid. Wat zou de meerwaarde zijn van aan Nederlandse inflatie gerelateerde Index Linked Bonds (ILBs) voor de koopkrachtzekerheid van deelnemers? In welke mate geven ILBs uitgegeven door andere landen (zoals Duitsland) gebaseerd op Europese inflatie bescherming tegen Nederlandse koopkrachtrisico’s? Ook kijken we (voor zover adequate data beschikbaar zijn) naar de meerwaarde van het beleggen in inflatiegerelateerde assetcategorieën zoals infrastructuur en onroerend goed.