Welke vaste dalingen en welk beleggingsbeleid passen bij gewenste uitkeringsprofielen in verbeterde premieregelingen?

De Wet Verbeterde Premieregeling (WVP) biedt pensioengerechtigden de ruimte om beleggingsrisico te nemen in de uitkeringsfase en – indien beleggingsrisico wordt genomen – om bij een gegeven pensioenkapitaal een hogere eerste uitkering te kiezen dan bij een vaste uitkering. De eerste uitkering en het verwachte uitkeringspatroon worden bepaald door een zogenaamde ‘vaste daling’ in combinatie met het beleggingsbeleid en een eventuele spreidingsperiode. In dit paper geven we aan hoe het beleggingsbeleid en deze ‘vaste daling’ gekozen kunnen worden (zowel in het geval van individuele toedeling als van een collectief toedelingsmechanisme) om een, in verwachting, nominaal stabiele uitkering te realiseren waarbij het risico in de jaarlijkse verandering van de uitkering constant blijft. Ook geven we aan hoe de regelgeving voor de maximaal te hanteren vaste daling in lagere regelgeving kan worden geïmplementeerd, zodat een gelijk speelveld ontstaat tussen regelingen met individuele en collectieve toedeling.