“Volledig maatwerk is niet nodig voor een nagenoeg optimaal beleggingsbeleid”

Als gevolg van nieuwe regelgeving zijn pensioenuitvoerders verplicht de risicopreferentie en risicocapaciteit van individuele deelnemers te meten en het beleggingsbeleid daarop af te stemmen. In veel recent onderzoek ligt de nadruk daarom op manieren om die risicopreferentie en risicocapaciteit te meten. Wij gaan echter een stap verder en onderzoeken de impact van suboptimale levensloopinvesteringen ten gevolge van veranderende risicopreferenties en onvoorziene inkomensschokken. Daarnaast kwantificeren we de welvaartseffecten wanneer de risicoblootstelling waartoe eerder werd besloten, gebaseerd was op een mogelijk verkeerde of achterhaalde inschatting van iemands risicoaversie of toekomstige pensioenpremie.

Kernboodschap voor de sector

• Strategieën die goed werken bij enigszins verschillende voorkeuren, persoonlijke situaties en marktomgevingen blijken voldoende robuust voor het bereiken van nagenoeg optimale individuele resultaten.
• Leenrestricties of ingebouwde arbeidsongeschiktheidsverzekeringen kunnen meer bijdragen aan welvaart dan de illusie van een volledig gepersonaliseerd beleggingsbeleid.