In het nieuwe Nederlandse pensioenakkoord moeten pensioenfondsen en verzekeraars de risicovoorkeuren en risicocapaciteit van hun deelnemers uitvragen en (collectieve) beleggingsstrategieën daarop aanpassen. Risicovoorkeuren kunnen heel verschillend zijn: de één wil de kans op indexatie misschien liever vergroten, de ander wil koste wat het kost een verlaging van zijn/haar pensioen vermijden. Deze variatie in risicovoorkeuren kan worden gemodelleerd door gebruik te maken van utility functions met verschillende vormen. In het Netspar-netwerk en daarbuiten is recentelijk veel onderzoek gedaan naar de vraag hoe risicovoorkeuren en -capaciteit van deelnemers gemeten kunnen worden. De focus van het voorgestelde project ligt op de volgende stap; gezien de heterogeniteit in risicovoorkeuren en kenmerken (bijvoorbeeld risicocapaciteit), hoe moet een pensioenuitvoerder beleggen namens de deelnemers? Het project kwantificeert vervolgens de welvaartseffecten van het niet bieden van maatwerk-strategieën voor alle deelnemers.
Het doel van dit project is het onderzoeken van adequate collectieve strategieën bij heterogeniteit in risicovoorkeuren en het beoordelen van de welvaartseffecten.