Keuzemogelijkheden binnen en tussen pensioenregelingen: Niet voor elk wat wils

Uit enquêtes blijkt dat Nederlanders meer keuzemogelijkheden met betrekking tot het eigen pensioen willen. Kan keuzevrijheid gecombineerd worden met collectieve georganiseerde solidariteit binnen aanvullende pensioenregelingen? Om deze vraag te beantwoorden bespreekt het artikel de voors en tegens van keuzemogelijkheden vanwerknemers en werkgevers binnen en tussen pensioenregelingen. De theoretische en empirische gevolgen van keuzes in de Nederlandse aanvullende pensioenregelingen worden besproken. De neoklassieke economische theorie, de neo-institutionele theorie ende gedragseconomische theorie worden toegepast op de aanvullende pensioenen.Bovendien worden lessen geleerd uit de ervaring in Nederland met keuzes binnen pensioenregelingen en met keuzes in andere gebieden. Slechts een zeer kleine minderheid zal gebruik maken van de nieuwe keuzemogelijkheden in de aanvullende pensioenregelingen. In tegenstelling tot de neoklassieke economische theorie bevelen deneo-institutionele theorie en de gedragseconomische theorie aan het verplichte aanvullend pensioen uit te breiden tot alle werkenden. De welvaartswinst van meer keuzes is twijfelachtig. Opheffing van de verplichte deelname zal invloed hebben op het relatieve succes van het Nederlandse pensioenstelsel: grote aantallen van relatiefgoedkoop verzekerde werknemers en een relatief hoog pensioen als gevolge van dit aanvullend pensioen.