In het Nederlandse pensioendebat heeft de keuze van de discontocurve de afgelopen jaren een dominante rol gespeeld. Deze curve bepaalt de verdeling van het pensioenvermogen over verschillende generaties deelnemers. Wijzigingen in de curve zorgen voor een ex-ante vastgelegde risicodeling. Een ‘correcte’ bepaling van de gewenste discontocurve is dus van groot belang. In dit paper berekenen Frank de Jong (TiU), Joeri Potters (VIVAT), Bas Werker (TiU) en Robin Zeeman (VIVAT) de generatie-effecten van mogelijke onjuiste inschattingen van parameters in de Bovenberg-NijmanWerker (BNW) -curve. Zij gaan bij afwijkingen van deze parameters na welke transfers plaatsvinden tussen de verschillende leeftijdscohorten.