Een omkeerhypotheek is een lening die een huiseigenaar in staat stelt om (een deel van) de waarde van zijn huis om te zetten in cash, zonder het te hoeven verkopen. De omkeerhypotheek verschilt van een gewone hypotheek doordat aflossing pas plaatsvindt wanneer de huiseigenaar komt te overlijden of het huis verlaat, en doordat rente in de meest gebruikte constructies niet direct wordt betaald maar wordt bijgeschreven bij de schuld. De omkeerhypotheek bevat meestal een garantie die ervoor zorgt dat het bedrag van de lening op de einddatum van het contract niet hoger is dan de waarde van het huis. Het prijzen van deze ingebedde garantie is complex en onderhevig aan modelrisico. In dit artikel gebruiken we twee verschillende modellen, een Geometric Brownian Motion (GBM) model en een Vector Autoregressive Model (VAR), en vinden dat de prijs van de garantie in beide modellen sterk gevoelig is voor de parameter die de verwachte huisprijsontwikkeling weergeeft. Het kalibreren van deze parameter op basis van prijzen van reguliere hypotheken leidt tot een brede range van mogelijke prijzen voor de omkeerhypotheek. De prijs van een omkeerhypotheek is dus relatief sterk gevoelig voor modelrisico, wat mogelijk verklaart waarom de markt voor omkeerhypotheken moeilijk op gang komt.