Waardering van aan een index gekoppelde activa in onvolledige markten

Dit voorstel richt zich op de waardering van pensioencontracten met voorwaardelijke indexatie in onvolledige markten, waarbij het ontbreken van perfecte afdekkingsinstrumenten wordt erkend. Een belangrijke kwestie in de discussie over pensioenhervormingen is de waardering van de rechten van pensioenfondsdeelnemers, waarbij pensioenfondsen ernaar streven inflatiegecorrigeerde uitkeringen te bieden, maar dit alleen kunnen doen binnen een restrictief nominaal toezichtskader en daarbij afhankelijk zijn van een gunstig financieel klimaat. Aangezien Nederlandse inflatieswaps niet op de openbare markten worden verhandeld, kunnen traditionele waarderingsmethoden niet worden gebruikt om de Nederlandse inflatierisico’s te waarderen en kan er dus geen perfecte risico-afdekking plaatsvinden. De waardering wordt daardoor afhankelijk van de risicobereidheid van de belegger. Dit is bijzonder belangrijk voor pensioenfondsen, omdat de risicobereidheid waarschijnlijk afhankelijk is van de demografische kenmerken van de deelnemers van het pensioenfonds. Ook hun consumptiepatroon verschilt van dat van de gemiddelde burger (ouderen doen bijv. relatief gezien een groter beroep op de gezondheidszorg). Hoewel er buitenlandse geïndexeerde schuldtitels bestaan ​​die gedeeltelijk bescherming zouden kunnen bieden voor de koopkracht van pensioenen, blijven deelnemers aan pensioenfondsen nog steeds blootgesteld staan aan een (reëel) wisselkoersrisico.

Er is onderzoek gedaan naar soortgelijke waarderingsproblemen in de context van zogeheten reële opties, waarbij gebruik wordt gemaakt van Stochastische Dynamische Programmering (SDP) om de waardering van risicovolle kasstromen als functie van de risicobereidheid van de belegger op te lossen (“utility indifference pricing”). De moeilijkheid om deze SDP-technieken toe te passen op hogere dimensionaliteitsproblemen, zoals die zich voordoen bij de waardering van langlopende pensioenfondsverplichtingen, hebben de praktische toepasbaarheid ervan lange tijd beperkt. De recente ontwikkeling van zeer accurate numerieke benaderingsmethoden (bijvoorbeeld de “Least Squares Monte Carlo”-methode) heeft hier verandering in gebracht. Ons streven is om deze methoden toe te passen op de evaluatie van pensioenregelingen waarbij sprake is van meerdere risicobronnen, waarvan er sommige kunnen worden afgedekt en andere niet.

Bekijk hier alle publicaties die uit dit project zijn voortgekomen.